Materiały filmowe poniżej to cykl wykładów doc. Józefa Kosseckiego pod tytułem „Nauka o cywilizacjach” nagrane przez NAI Warszawa

Cywilizacja jest to metoda ustroju życia zbiorowego.

Znając prawa dziejowe wiemy, jak postępować, żeby jak najmniej błądzić. Wbrew tym prawom można tylko na niedługi czas odnosić sukcesy. Chcąc opanować przyrodę, musimy postępować zgodnie z jej prawami. Chcąc tworzyć historię, trzeba pracować zgodnie z prawami dziejowymi. Trzeba się nauczyć, jak te prawa wyzys­kiwać dla swych celów.
Prawa cywilizacyjne (według prof. Feliksa Konecznego):
*Mieszanki cywilizacyjne giną, ze względu na brak spójności.
*Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby.
*Cywilizacje na styku muszą się zwalczać.
*Przy równouprawnieniu i braku walki zwycięża niższa.
*Każda cywilizacja dąży do ucywilizowania sąsiadów na własną modłę.

Rozmaitość urządzeń życia publicznego – twierdzi F. Koneczny – pochodzi ze zróżnicowania ludzkiego myślenia. Cywilizacjami rządzą bowiem abstrakty, pojęcia ogólne, układające się w dwa szeregi pojęć naczelnych:
Drabina tych pojęć przedstawia się następująco:
1.   personalizm – gromadność (kreatyzm i emanatyzm);
2.   aposterioryzm – aprioryzm (historyzm racjonalny i historyzm po-toczny);
3.   organizm – mechanizm;
4.   jedność w rozmaitości – jednostajność;
5.   dualizm prawa – monizm prawa;
6.   supremacja sił duchowych – supremacja sił fizycznych.

Quincunx – pięciomian bytu, czynnik cywilizacjotwórczy, pojęcie z historiozofii Feliksa Konecznego. Łączy pięć kategorii: dobro, prawdę, zdrowie, dobrobyt, piękno.

O prawie prywatnym i publicznym

Cywilizacja żydowska

Ścieranie się cywilizacji w PRL i III RP